135- Allah’tan Afiyet İstenmeli mi?

135- Allah'tan Afiyet İstenmeli mi?

3927- Osman b. Huneyf (رضي الله عنه)'den rivâyete göre, gözleri görmeyen bir adam Peygamber (ﷺ)'e geldi ve: “Allah'ın bana afiyet vermesi için bana duâ et” dedi. Rasûlüllah (ﷺ)'de: “İstersen duâ edeyim ama sabretmen senin için daha hayırlıdır” buyurdu. Adam: “Duâ et” dedi. Bunun üzerine Rasûlüllah (ﷺ), ona güzelce abdest almasını ve şu duâlarla duâ etmesini emretti: “Allah'ım Rahmet Peygamberi Peygamberin Muhammed ile senden istiyor ve sana yöneliyorum. Bu ihtiyacım konusunda ben rabbime yöneliyorum. Allah'ım o Peygamberini bana şefaatçi kıl.” (İbn Mâce, İkame: 17)

Tirmizî: Bu hadis hasen sahih garibtir. Ancak bu şekliyle Ebû Cafer el Hatmî'nin rivâyetiyle bilmekteyiz. Osman b. Huneyf Sehl b. Huneyf'in kardeşidir.

3928- Amr b. Abese (رضي الله عنه)'den rivâyete göre, şöyle demiştir: Bizzat kendisi Peygamber (ﷺ)'in şöyle buyurduğunu işitmiştir: “Rabbin kuluna en yakın olduğu vakit gecenin son yarısıdır. Eğer o saatlerde Allah'ı zikredenlerden olmaya gücün yeterse sen Allah'ı zikredenlerden ol…” (Nesâî, Mevakît: 27; İbn Mâce, İkame: 17)

Tirmizî: Bu hadis bu şekliyle hasen sahih garibtir.

3929- Imara b. Za'kere (رضي الله عنه)'dan rivâyete göre, Rasûlüllah (ﷺ)'in şöyle buyurduğunu işitmiştir. Allah şöyle buyurmaktadır: “Kullarımdan benim gerçek kulum savaşta bana kavuşup şehid olasıya kadar bile beni hatırından çıkarmaz ve daima anar.” (Tirmizî rivâyet etmiştir.)

Tirmizî: Bu hadis garibtir. Sadece bu şekliyle bilmekteyiz. Senedi pek sağlam değildir. Imara b. Za'kere'yi sadece bu hadisi rivâyetiyle tanımaktayız. Hadiste geçen “mülakın kırnehü” sözünün manası: savaş esnasında bile beni hatırlayıp anar.